Του ΒΑΣΙΛΗ Κ. ΚΑΛΑΜΑΡΑ
«Είναι συγκλονιστικό.
Σε καθηλώνει. Είσαι με τα μάτια βουρκωμένα. Αν δεν το διαβάσει κάποιος δεν μπορεί να καταλάβει, ό,τι κι αν ακούει από τους άλλους. Απλά τέλειο!». «Μια πραγματική ιστορία αδελφικής αγάπης βγαλμένη μέσα από την ίδια τη ζωή με πολλή... πολλή αγάπη. Συγχαρητήρια!» «Μια ιστορία γεμάτη συγκίνηση και πόνο, αλλά και υπέρτατη δικαίωση. Είχα να διαβάσω βιβλίο της κυρίας Μανιάτη αρκετά χρόνια, αλλά πλέον θα είμαι πιστή της αναγνώστρια! Πολλά συγχαρητήρια!»
Από τους φαν δεν περιμένεις ψυχραιμία. Ομως τους κάνεις χάζι, γιατί είναι αυθόρμητοι, δεν έχουν ένα σκοπό. Το μυθιστόρημα «Τα κομμένα λουλούδια» είναι το τελευταίο τής Νικόλ-Αννας Μανιάτη. Είναι το έκτο της. Ολα ευπώλητα. «Και η ελπίδα γύρισε ξανά... » ήταν το πρώτο της, το 2005, από την «Ωκεανίδα».
Η Κύπρια συγγραφέας από νεαρή ηλικία άφησε το νησί με την οικογένειά της. Προορισμός τους το Λονδίνο, όπου την κέρδισε η Αγγλική Φιλολογία. Η Νοσηλευτική ήταν η δεύτερη επιλογή της. Η Αθήνα του 1978 δεν έμοιαζε με τη σημερινή. Ηταν μια «παρθένα» πόλη, η οποία ακόμη δεν μίλαγε αγγλικά. Οι ερχόμενες γενιές θα αγαπήσουν τις ξένες γλώσσες. Το ότι ήσουν καθηγήτρια αγγλικών, σου έδινε ρόλο. Και τον υπηρέτησε μέσα από ένα ιδιόκτητο φρονιστήριο. Τέσσερα βιβλία αγγλικών με το όνομά της. Μέχρι τότε δεν είχε εκφράσει καμία λογοτεχνική φιλοδοξία.
«Είμαι ένας άνθρωπος, απλός, καθημερινός, της διπλανής πόρτας, που περνάει απαρατήρητος. Είμαι ευσυγκίνητη, ευαίσθητη στον ανθρώπινο πόνο» αυτοβιογραφείται και ποιος θα βρεθεί να αμφισβητήσει το δικαίωμά της στο πιο συναισθηματικό κομμάτι του εαυτού της. Συμπάσχει με τους ήρωές της, δεν της ταιριάζει η μπρεχτική αποστασιοποίηση: «Εμπνέομαι από τη ζωή γύρω μου και αποδίδω τους χαρακτήρες των ηρώων μου, επηρεάζομαι. Τόσο που πονάω και υποφέρω, χαίρομαι και θυμώνω. Ομως την ώρα που τους "δίνω" ζωή, εξαντλούμαι ψυχικά».
Ποιο είναι το «κλειδί», για να «μιλήσει» ένα βιβλίο στον αναγνώστη; «Να τον "αγγίξει" και να τον συγκινήσει. Να χτυπήσει χορδές». Η Νικόλ-Αννα Μανιάτη από την ηλικία της ωριμότητας ζει το ρομαντισμό της γυναικείας ψυχολογίας και τον χαρίζει στις αναγνώστριές της: «Εχουν την ικανότητα να εκδηλώνουν συναισθήματα κι αν χρειαστεί, δεν ντρέπονται και να κλάψουν».
Δεν αποδέχεται την επιτυχία που φέρνουν οι υψηλές πωλήσεις. Γιατί αυτή ποντάρει σε άλλου είδους επιτυχία και δίνει τον ορισμό της: «Να μπορέσει κανείς να ανακουφίσει τον πόνο, να απαλύνει τη δυστυχία, να εξαλείψει τα αρνητικά συναισθήματα, να προσφέρει δυνατότητα επιβίωσης σε όσους τη στερούνται».
* Τα βιβλία της, από τις εκδόσεις Ωκεανίδα και Ψυχογιός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου